Sierk Schröder

Op het nippertje de overzichtstentoonstelling van Sierk Schröder gezien, op de laatste dag van deze prachtige expositie die al vanaf 20 september in het Flora gebouw in Boskoop wordt gehouden. Het was dubbel plezier. Het werk van Schröder is zeer bijzonder, maar ook het Floragebouw is een bezoek waard.

Het heeft een bewogen verleden, met steeds wisselende eigenaren die allemaal hun sporen achterlieten.

Maar terug naar Sierk Schröder, vooral bekend om zijn prachtige portretten. Dit, van zijn moeder vond ik heel mooi. Zij schrijft vast een brief, in alle rust en heel geconcentreerd.

Het viel me op dat deze vrouw haar pen precies zo vast houdt als mijn vader dat deed. De dop van de pen is op de achterkant gezet en het schrijfgedeelte rust tussen wijs- en middelvinger.  Als kind was ik gefascineerd door deze manier van schrijven. Mijn vader toverde er een klein en sierlijk handschrift mee op papier. Zijn intialen waren A. V. De A begon hij met een prachtige krul en de V eindigde met een vlaggetje. Ik heb vaak geprobeerd om het na te doen, maar de topzware vulpen gleed steeds uit mijn vingers. Mijn vader zou nu 106 jaar oud zijn.

  Tot mijn verrassing was er, verscholen in een hoekje van de tentoonstelling een aquarel met studies van Schröders hondje. Ik heb er (nog) geen afbeelding van gevonden, maar ik ga op zoek! Want dat is natuurlijk iets voor dit blog.

GEVONDEN ! In een boek over Sierk Schröder van Anna Wagner, uitgegeven bij De Walburg Pers in Zutphen (1978) over de tentoonstelling t..g.v. Schröders 75e verjaardag. Daar staat de studie van Schröders hond afgebeeld.  Het is een Kooikerhondje