Hond en Vriend

Tweedehands heb ik toch zo'n aardig boekje gekocht. "Hond en Vriend" is de titel. Een klein boekje met een verzameling honden gedichten van Nederlandse dichters.

Van Hieronymus van Alphen  het bekende versje:

Hoe dankbaar is mijn kleine hond / Voor beentjes en wat brood / Hij kwispelstaart en loopt in 't rond / En springt op mijnen schoot.
Mij geeft men vlees en brood en wijn / En dikwijls lekkernij / Maar kan een beest zo dankbaar zijn / Wat wacht men niet van mij!

Een gedichtje van Albert Helman:  (Verzamelde gedichten: De Brouwer Uitgevers, Brugge 1979)
Met jonge honden is 't goed hazen vangen / de dwazen denken dat de buit hun toebehoort / Maar met een oude hond als ik? / Hij heeft maar één verlangen / dat hem de jager niet zijn rust verstoort.

 Jan Hanlo  vooral bekend door zijn gedicht  Tjielp Tjielp   schreef dit ontroerende gedicht over een hond:
God, zegen Knak / Hij is nu dood / Zijn tong, verhemelte, was rood / Toen was het wit / Toen was hij dood / God, zegen Knak.
Hij was een hond / Zijn naam was Knak / Maar in zijn hondenlichaam stak / Een beste ziel / Een verre tak / Een oud verbond / God, zegen Knak.
(uit Verzamelde Gedichten G.A. van Oorschot, Amsterdam 1979)

Ik kan natuurlijk niet alle gedichten die in het boekje staan hier weergeven. Eéntje nog. Van Judith Herzberg Het heet "Vergeefs blaffen".

Een lege ochtend, Zondag zeker / Een hond die onzin blaft / Tegen de vreemde gevels, maar niet goed / zeker niet honds genoeg, want niemand / komt het raan uit hangen / niemand roept woendend "Koest"!!
(uit: Beemdgras. G.A. van Oorschoten, Amsterdam z.j.)

Voor wie het hele boekje wil lezen hier wat gegevens.  Hond en Vriend is samengesteld door Maria Klawer en uitgegeven door Uitgeverij Elmar bv. Rijswijk MCMLXXXIX (1989).

Mexicaanse hond

Bij Mexicaanse hond denken velen wellicht aan de chihuahua, het kleine hondenras dat is genoemd naar een Mexicaanse deelstaat. Nog maar weinig mensen zullen de woorden associëren met het fluitende geluid van een radiotoestel. Ooit - in de pioniersdagen van de radio - was dit echter een begrip: mooie muziekpassages en belangrijke redevoeringen werden steevast door een fluittoon bedorven, waaraan een lastig te verhelpen technisch probleem ten grondslag lag. Het geluid doet denken  aan een jankende hond.

In het Vaderland van 13 maart 1926 duikt de uitdrukking Mexicaanse hond voor het eerst in deze betekenis op: "Aangezien de dame verder nog in het bezit blijkt te zijn van een radiotoestel, waarbij de Mexicaanse Hond zich slechts sporadisch vertoont (...)".

Het woord chihuahua werd voor het eerst in 1918 in het Nederlands aangetroffen. Een jaar later, in 1919, begonnen de eerste radio-uitzendingen. De uitdrukking Mexicaanse hond moet dus bedacht zijn tussen 1919 en 1926. Volgens de Radio Encyclopedie (1949) van J.J.L. van Zuylen was het in de jaren veertig al een "weinig meer voorkomende storing"

Marc de Coster uit www.onzetaal.nl

Ik kan mij dat jankende radio geluid nog goed herinneren. Je hoorde het vooral als je aan de knop draaide, op zoek naar een andere zender.

Maar ik wist toen nog niet van het bestaan van dit kleine hondje.